Walka duchowa

Rafka

...kawałeczek z mojego życia...
W szkole średniej nauczyłam się ''koronki''.
Pamiętam z koleżanka poszłyśmy 7km. na pieszo do kościoła na godz. 15.00 na koronkę.
2 lata później poszłam sama. Wychodząc z domu miałam pewne opory. Nagle takie myśli ''odmówię sobie w domu po co iść do kościoła''.
Jeszcze chciałam sobie pomalować rzęsy przed wyjściem
Poszłam.
W kościele zaczęłam jakoś dziwnie się czuć jakbym chciała wyjść.
Zaczęła się koronka. A mi chciało się tak płakać i płakałam. Słów koronki już nie mogłam mówić. Czułam takie ciepło.
Wszystkie smarki poszły w rękaw:-) bo nie miałam chusteczek.
Po koronce czułam się jakoś lżej, lepiej jakby jakiś ciężar zeszedł.

Jeśli chodzi o zniechęcenie to może pochodzić od złego który chce nas odciągnąć od Boga.

Jola8001

hej,
jak sobie tłumaczysz ten płacz?

Rafka

Witaj.
To był taki oczyszczający płacz.