Walka duchowa

Amadea

Kilka miesięcy temu wpadła mi w ręce książka "Zmierzch" Stephenie Meyer. Krótkie streszczenie na końcu oraz zachęcające recenzje i hasło "bestseller" sprawiły, że zaczęłam tę książkę czytać.
Do końca książki dobrnęłam ledwo, ledwo i to wyłącznie "siłą rozpędu". Z kilku powodów. Po pierwsze: nuda. Po drugie: nuda. Po trzecie: straszna nuda. Książka ta ma tyle wspólnego z klasyką literatury o wampirach co jabol z chardonnay. Idea wampirów, które w słońcu się błyszczą Shocked

i dlatego muszą go unikać, jest dla mnie nie tylko bzdurna i irytująca, ale po prostu totalnie kretyńska. Do tego główny bohater ciągle prycha (przy którymś z kolei stwierdzeniu "Edward prychnął", miałam ochotę rzucić książką Mad

), a opisy uniesień jakich doświadcza zakochana w nim Isabella, gdy Edward ją np. całuje, są żałosne i mdłe.
Kiedy porównuję klasycznego, mrocznego księcia Draculę z powieści Brama Stokera a Edzia Cullena ze "Zmierzchu", to nie wiem, czy śmiać się czy płakać Rolling Eyes

. Ta książka to totalna literacka tandeta, którą wzruszyć i zachwycić się mogą tylko dojrzewające nastolatki lub niedojrzali dorośli.
Fakt, że coś tak nudnego i głupiego stało się bestsellerem, jest dla mnie jedynie dowodem na to, że dzisiejszy czytelnik jest coraz mniej wymagający i zadowoli się każdą chałturą, byle była odpowiednio rozreklamowana i podejmowała tematykę wampiryzmu lub magii. O gustach podobno się nie dyskutuje, ale gusta współczesnych czytelników, zwłaszcza młodych, pozostawiają bardzo wiele do życzenia.

Podsumowując: książka jest nudna, bzdurna, przesłodzona, pozbawiona akcji (nie licząc bardzo krótkiego epizodu, gdy jakieś oprychy napastują Isabellę oraz zajmującej zaledwie kilka kartek niezbyt interesującej rozgrywki pomiędzy "dobrymi" a "złymi" wampirami) i nie warto na nią tracić czasu. ZDECYDOWANIE NIE POLECAM!!!