Walka duchowa

bratt

Słowa Anioła

Nie jesteś bliżej niż my Boga;
Jesteśmy wszyscy dalecy od Niego.
Ale cudownie są i błogo-
Sławione twe ręce przez Niego.
U żadnej z niewiast tak wychylone
Nie dojrzewają pod takim powiewem:
Ja jestem rosą, ja dniem wionę,
Ale ty jesteś drzewem.

Zmęczyłem się dalekim lotem,
Wybacz, nie pomne w końcu,
Co On ogromny, w stroju złotym
Siedząc jak w wielkim słońcu,
Kazał zwiastować tobie, marząca,
(ja tu zmyliłem prawe z lewem).
Patrz: jestem wieść zaczynająca,
Ale ty jesteś drzewem.

Rozpiąłem skrzydła swe ku dniom
Najodleglejszym, gdym wzlatał;
Teraz przepełnia twój mały dom
Moja ogromna szata.
A jednak czujesz swą samotność,
Jak nigdy; czy widzisz mnie, nie wiem;
Bom jest jak powiew, co gaju dotknął,
Ale ty jesteś drzewem.

Anioły wszystkie trwożą się tak,
Już samych siebie niepomne;
Nigdy pragnienie nie było tak
Niepewne i tak ogromne.
I może wkrótce się poruszy
Coś, czego w snach się spodziewasz.
Bądź pozdrowiona, widzę w duszy,
Gotowa już, dojrzewasz.
Tyś mi jak wielka brama była,
Która się wnet otworzy.
Tyś ku mnie ucho nakłoniła,
I moja pieśń się zagubiła
W tobie jak w wielkim borze.

Tak sen z tysiąca i jednej nocy
Spełniłem tobie moim śpiewem.
Bóg spojrzał na mnie: i olśnił patrzący...

Ale ty jesteś drzewem.
Rainer Maria Rilke

Amadea

Dziękuję za ten piękny wiersz jednego z moich ulubionych poetów... Smile